Τρίτη 24 Μαρτίου 2015


Την Κυριακή, 22 Μαρτίου 2015, παιδιά από τις κατηχητικές συντροφιές του Ι.Ν.Ευαγγελίστριας Κανήθου, του Μητροπολιτικού Ι.Ν Αγ. Δημητρίου Χαλκίδας και του Ι.Ν. Αγ. Ιωάννου Προδρόμου Χαλκίδας σε συνδυασμό με τον Δήμο Χαλκιδέων, συνεργάστηκαν με σκοπό την δενδροφύτευση σε λόφο του Π.Ε.Ι. Δοκού Χαλκίδας.
Οι ομάδες ξεκίνησαν, μετά τον Κυριακάτικο εκκλησιασμό, εφοδιασμένες με πολύ κέφι και καλή  διάθεση!

Στο χώρο της δενδροφύτευσης περίμεναν η υπεύθυνη του Δασαρχείου κ. Ολυμπία Αποστόλου και δυο από τους συνεργάτες της, προκειμένου να βοηθήσουν να γίνει σωστά η όλη διαδικασία.
Η κ.Αποστόλου, αρχικά συζήτησε με τα παιδιά τους λόγους που είναι απαραίτητη η ύπαρξη δέντρων στις δασικές περιοχές και στη συνέχεια εξήγησε ότι για να γίνει η δενδροφύτευση και να έχει αποτέλεσμα, δεν χρειάζεται μόνο αγάπη για τη φύση αλλά είναι απαραίτητη η γνώση για την φύτευση των δενδρυλλίων με τον σωστό τρόπο (δείχνοντας ταυτόχρονα και ένα παράδειγμα) .Οι μικροί αναδασωτές σε ομάδες των πέντε φύτεψαν με προσοχή περίπου 120 δεντράκια(πεύκα, κυπαρίσσια, κ.α.). Οι υπεύθυνοι ήταν παρόντες σε όλη τη διαδικασία και πρόθυμοι να βοηθήσουν όπου χρειαζόταν. Έπειτα, καθησύχασαν τα παιδιά εξηγώντας τους, ότι τα δέντρα θα ποτίζονται με το σύστημα αυτόματου ποτίσματος. Τέλος, τους πρότειναν (αν θέλουν) σε μια επόμενη ίσως εκδρομή να έρθουν να ελέγξουν τα ίδια την πορεία της ανάπτυξης των δέντρων και ακόμη θα μπορούσαν να τα ποτίσουν με δικά τους κουβαδάκια συμβάλλοντας έτσι και στην ανάπτυξη τους.Τα χαμόγελα φώτιζαν τα πρόσωπα των παιδιών από την αρχή μέχρι το τέλος και η χαρά τους ήταν μεγάλη! Φυσικά,δεν έλειψαν τα κεράσματα, οι φωτογραφίες και τα τραγούδια!
Το μεσημεράκι κατηχητόπουλα και κατηχητές ευχαρίστησαν τους υπευθύνους και αποχαιρέτησαν τα δεντράκια τους με την ελπίδα να μπορέσουν να βρεθούν σύντομα πάλι στο αλσάκι του ΠΕΙ Δοκού για πολύ παιχνίδι και νέες αναδασωτικές επιχειρήσεις!   
«καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πάντα χόρτον σπόριμον σπεῖρον σπέρμα, ὅ ἐστιν ἐπάνω πάσης τῆς γῆς, καὶ πᾶν ξύλον, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ καρπὸν σπέρματος σπορίμου, ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν»        Γένεσις, 1 – 2